Utorak, 14. mart 2017. godine /18:00 sati / Likovni salon
Crteži Marion Dedić
Marion Dedić, umetnica iz Beograda predstaviće u utorak, 14. marta u Likovnom salonu Kulturnog centra svoj opus crteža. Reč je o radovima koji su nastajali tokom niza godina, kao deo isprekidanog, ali neprekinutog stvaralačkog procesa. Najčešći motiv na crtežima je životinjska figura psa i svinje. Likovno preobražen, motiv psa ili svinje u krupnom fragmentarnom kadru oblutka je prostor likovne igre Marion Dedić.
Otvaranje izložbe je u 18 sati.
Marion Dedić, rođena (1976) je u Nemačkoj. Diplomirala je slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Samostalni je umetnik i do sada je realizoval deset samostalnih i veći broj kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dotnik je nekoliko značajnih nagrada i i priznanja.
CRTEŽI
Izloženi radovi nastajali su tokom niza godina, kao deo isprekidanog, ali neprekinutog stvaralačkog procesa. Kontinuitet i likovna razrada očituje se u svakom novom vraćanju temi. Rezultat je potpuni crtački preobražaj isprva figuralnog motiva koji preuzima ulogu objekta, i potom njegovo konačno razlaganje i svođenje na sasvim likovne činioce. Početni impuls i inspiracija za nastanak serije crteža delom je u pojavnom – motiv je životinjska figura, interakcija, privlačna toplina i taktilnost živog krzna. I to ne bilo koje životinje.
Za neplanirano likovno putovanje i avanturu, kao saputnici su se nametnule figure i karakteri psa i svinje, čija suprotstavljena ili pak nadopunjujuća simbolična značenja proističu iz različitosti uloga u životu čoveka.
Upotreba boje u prikazima ovih domaćih životinja je u potpunosti svedena i retka. Linijski tokovi i potezi, od onih usredsređenih i mirnih, do ekspresivnih i gestualnih, grade i oblikuju figure, a potom od njih nastale objekte. Satkani nizanjem, ugađuju se u asocijativni i simbolički oblik svojim ritmom i pravcima kretanja. Variranja likovnog izraza od laganog, prozračnog i razuđenog, do u snopovima zgusnutog i impulsivnog, izvedena su različitim crtačkim materijalima i postupcima, kao i njihovim kombinovanjem.
U postupnom raslojavanju i sve izraženijoj monohromiji, figuralni objekat vremenom gubi anatomiju i svodi se na fragment. Simbolička obeležja takođe nestaju, i nosilac crteža postaje asocijativna organska forma, koja se giba, diše i kreće unutar šara koje i nadalje prepoznajemo, ili osećamo, kao deo nečeg živog…
Likovno preobražen, motiv psa ili svinje u krupnom fragmentarnom kadru oblutka postaje prostor likovne igre, linijom tkanih taktilnih površina. Ostajemo zatečeni i zaintrigirani u hipnotišućem prepletu naizgled nasumičnih poteza, istovremeno impulsivnog i rafiniranog umetničkog nerva.
Zorica Atić, istoričarka umetnosti
Marion Dedić, umetnica iz Beograda predstaviće u utorak, 14. marta u Likovnom salonu Kulturnog centra svoj opus crteža.
Reč je o radovima koji su nastajali tokom niza godina, kao deo isprekidanog, ali neprekinutog stvaralačkog procesa. Najčešći motiv na crtežima je životinjska figura psa i svinje. Likovno preobražen, motiv psa ili svinje u krupnom fragmentarnom kadru oblutka je prostor likovne igre Marion Dedić.
Otvaranje izložbe je u 18 sati.
Marion Dedić, rođena (1976) je u Nemačkoj. Diplomirala je slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Samostalni je umetnik i do sada je realizoval deset samostalnih i veći broj kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dotnik je nekoliko značajnih nagrada i i priznanja.
CRTEŽI
Izloženi radovi nastajali su tokom niza godina, kao deo isprekidanog, ali neprekinutog stvaralačkog procesa. Kontinuitet i likovna razrada očituje se u svakom novom vraćanju temi. Rezultat je potpuni crtački preobražaj isprva figuralnog motiva koji preuzima ulogu objekta, i potom njegovo konačno razlaganje i svođenje na sasvim likovne činioce. Početni impuls i inspiracija za nastanak serije crteža delom je u pojavnom – motiv je životinjska figura, interakcija, privlačna toplina i taktilnost živog krzna. I to ne bilo koje životinje.
Za neplanirano likovno putovanje i avanturu, kao saputnici su se nametnule figure i karakteri psa i svinje, čija suprotstavljena ili pak nadopunjujuća simbolična značenja proističu iz različitosti uloga u životu čoveka.
Upotreba boje u prikazima ovih domaćih životinja je u potpunosti svedena i retka. Linijski tokovi i potezi, od onih usredsređenih i mirnih, do ekspresivnih i gestualnih, grade i oblikuju figure, a potom od njih nastale objekte. Satkani nizanjem, ugađuju se u asocijativni i simbolički oblik svojim ritmom i pravcima kretanja. Variranja likovnog izraza od laganog, prozračnog i razuđenog, do u snopovima zgusnutog i impulsivnog, izvedena su različitim crtačkim materijalima i postupcima, kao i njihovim kombinovanjem.
U postupnom raslojavanju i sve izraženijoj monohromiji, figuralni objekat vremenom gubi anatomiju i svodi se na fragment. Simbolička obeležja takođe nestaju, i nosilac crteža postaje asocijativna organska forma, koja se giba, diše i kreće unutar šara koje i nadalje prepoznajemo, ili osećamo, kao deo nečeg živog… Likovno preobražen, motiv psa ili svinje u krupnom fragmentarnom kadru oblutka postaje prostor likovne igre, linijom tkanih taktilnih površina. Ostajemo zatečeni i zaintrigirani u hipnotišućem prepletu naizgled nasumičnih poteza, istovremeno impulsivnog i rafiniranog umetničkog nerva.
Zorica Atić, istoričarka umetnosti
